Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΤΖΟΝΑΚΟΥ 5

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2009

 

Έφτασε η ώρα των νέων του μήνα!! Λογικά, κάπου εδώ, βασιζόμενος σε όσες, έστω υλικές, αλλαγές είχαν δρομολογηθεί στο χώρο του σπιτιού, θα έπρεπε να ήμουν τουλάχιστον χαρούμενος!! Ωστόσο, ο αστάθμητος παράγοντας, η ανατροπή έκαναν και πάλι την απειλητική τους εμφάνιση στην ήδη ταραγμένη ψυχική μου ηρεμία. Είναι άκρως σατανικό αυτό που μου συμβαίνει τακτικά. Όταν πλέον προσεγγίζω ένα σημείο λεπτής ισορροπίας σε όλα τα καίρια θέματα της ζωής μου, μια αόρατη δύναμη, συνήθως ένα νέο πρόβλημα, με σπρώχνει στο κενό!! Πολλοί από εσάς θα σκεφθήκατε, ότι με έστησαν κάποιοι τεχνίτες ή μερικά έκτακτα έξοδα ακύρωσαν προγραμματισμένες αγορές. Ναι, συνέβησαν ΚΑΙ αυτά κατά τη διάρκεια του Φεβρουαρίου, όμως δεν είναι ο κύριος λόγος, που με οδηγούν σε μελαγχολικά μονοπάτια.

 

Ο τελευταίος αφορά προβλήματα της γυναίκας μου, τα οποία σαφώς επηρεάζουν και εμένα κατά δύο έννοιες. Πρώτον, τα όποια εμπόδια στη ζωή της διαταράσσουν άμεσα την ψυχολογική κατάσταση και τη συμπεριφορά της, με αποτέλεσμα να κλείνεται στον εαυτό της, να απομονώνεται από το άμεσο κοινωνικό περιβάλλον και να εξιστορεί αμέτρητες φορές το πρόβλημά της με έκδηλη και δικαιολογημένη, βέβαια, αγανάκτηση, σα να προσπαθεί να βρει μ’αυτόν τον τρόπο την πολυπόθητη λύση!  Δεύτερον, ανέκαθεν ήμουν καλός ακροατής, διότι απλά «ένιωθα» το άτομο που μου εξιστορούσε τις δυσκολίες του και προσπαθούσα να εμβαθύνω μπαίνοντας νοητά στη θέση του, σα να ήταν δικό θέμα, ώστε να βάλω το δικό μου λιθαράκι στην επίλυση των προβλημάτων. Ο ευαίσθητος χαρακτήρας μου έκανε ιδιαίτερα ψυχοφθόρα αυτή τη διαδικασία οδηγώντας με σταθερά σε καταστάσεις θλίψης!!  Καταλαβαίνετε, λοιπόν, όταν πρόκειται για ένα τόσο κοντινό και αγαπημένο πρόσωπο, τα συναισθήματα γίνονται πιο έντονα από ποτέ και η επαναφορά της ψυχικής γαλήνης δυσκολότερη! Δυστυχώς, δεν είμαστε προγραμματισμένες μηχανές, ώστε με ένα απλό reset να επανέλθουμε στα default settings!! Καλούμαστε μόνοι να βρούμε τον τρόπο ομαλής λειτουργίας του συστήματος!! Ο Φεβρουάριος του 2009 έγινε συνώνυμος πια με αυτόν τον κυκεώνα, από τον οποίο καταβάλλω μεγάλη προσπάθεια να απεμπλακώ καταθέτοντας όλα τα ψυχικά αποθέματα, τα οποία διαθέτω και είναι πολλά, αλλά όχι αστείρευτα!! Είμαι σίγουρος, ότι θα τα καταφέρω και πάλι και θα βγω πιο δυνατός!!

 

Αν δείτε τη συχνότητα των αναρτήσεων να μειώνεται τις προσεχείς μέρες, θα οφείλεται σε όλα όσα σας εξήγησα!! Θα μπορούσα να επικαλεστώ τα ουκ ολίγα προβλήματα του υπολογιστή, ο οποίος «πνέει τα λοίσθια» και χρήζει άμεσης αναβάθμισης (όμως και εδώ το πολυπόθητο ανταλλακτικό αργεί)!! Πιο απλά, θα μπορούσα απλά να σωπάσω, όπως κάνω στο δρόμο με όλα τα άτομα που συναντώ καθημερινά. Αυτό, ωστόσο, θα ήταν ανήθικο απέναντι στους αναγνώστες μου, οι οποίοι με τιμούν τακτικά με την επίσκεψή τους και  δικαιούνται, αν μη τι άλλο, μιας ειλικρινούς συμπεριφοράς απέναντί τους!! Επιπλέον, δε θα μπω στη λογική των «εύκολων» αναρτήσεων, π.χ. να δημοσιεύω συνέχεια φωτογραφίες ή και βιντεάκια από το youtube, αφού επιθυμώ να διατηρήσω ένα διαφορετικό ύφος στα «Παραλιακά». Αυτό δε σημαίνει, ότι θα φτάσω και στο άλλο άκρο της…εξαφάνισης!! Έτσι π.χ. τα «τιπάκια» θα είναι στις οθόνες σας γύρω στην Τετάρτη. Τέλος, σας διαβεβαιώνω, ότι αν και η μελαγχολία είναι ανθρώπινο συναίσθημα και τη βιώνουμε κάποιες φορές στη ζωή μας, δε θα εγκλωβιστώ ποτέ στα δίχτυα της και αν αυτό συμβαίνει κάποτε, είναι ασφαλώς προσωρινό!! Θα ήθελα, επίσης, να ευχαριστήσω τη φίλη μου, Νάσια για τη θερμή πρόσκλησή της για το καρναβάλι της Ξάνθης, την  οποία όμως θα αποδεχθώ του χρόνου, όπου όλα θα είναι καλύτερα!! Να περάσετε όλοι υπέροχα το τριήμερο και να γεμίσετε θετική ενέργεια!! Γεια σας!!

7 σχόλια:

iLiAs 27 Φεβρουαρίου 2009 στις 1:04 μ.μ.  

..ελπιζω οποια προβληματα να ειναι προσωρινα, περαστικα :)

Να εισαι καλα, να περασεις ομορφα το τριημερο!! :)

D.Angel 27 Φεβρουαρίου 2009 στις 3:19 μ.μ.  

Σου εύχομαι μέσα απ όλα αυτά τα προβλήματα να βγεις πιο δυνατός και νικητής!!!Καλά να περάσεις!
Φιλιά πολλά!!!

stavroulazerva 27 Φεβρουαρίου 2009 στις 5:33 μ.μ.  

Δύναμη και κουράγιο σου εύχομαι!!!
Αν υπάρχει υγεία όλα τα άλλα προβλήματα ξεπερνιούνται, απλά χρειάζονται το χρόνο τους!Καλό τριήμερο!!!

Το χρυσό ΠιΠι 27 Φεβρουαρίου 2009 στις 5:37 μ.μ.  

ευχομαι καλή δύναμη και στους δύο σας.

Αναστασία 28 Φεβρουαρίου 2009 στις 1:43 π.μ.  

Γιάννη εγώ θα σου πω πως λίγο ή πολύ όλοι έχουμε περάσει ή περνάμε τέτοιες φάσεις.
Οπως είπες κι εσύ όλα μέσα στην ζωή ειναι κι εμείς καλούμαστε να τα αντιμετωπίσουμε.
Μπορείς να μιλήσεις για αυτό το θέμα μαζί της, να της εξηγήσεις πως υπάρχουν καλύτεροι τρόποι αντιμετώπισης των οσων περνάει και πως μαζί θα βρείτε την λύση.
Χρειαζόμαστε έναν καλό ακροατή μα περισσότερο χρειαζόμαστε ένα συνοδοιπόρο στο πρόβλημα.

Μέσα από την καρδιά μου εύχομαι όλα να λυθούν με τον καλύτερο τρόπο και σύντομα.
Θα σε περιμένουμε να γυρίσεις!

Καλό ξημέρωμα

Vassilis 28 Φεβρουαρίου 2009 στις 5:03 μ.μ.  

Γιάννη όσο δύσκολο και αν φαίνεται φρόντισε να μην μείνεις πολύ στο μελαγχολικό μονοπάτι. Από σένα εξαρτάται κατά κύριο λόγο.
Καλή δύναμη!

mantinada 3 Μαρτίου 2009 στις 6:25 μ.μ.  

Μπορώ να πω πως σε καταλαβαίνω απόλυτα στα όσα αισθάνεσαι και χαίρομαι που είσαι στέκεσαι στο πλευρό του ανθρώπου που αγαπάς και νοιάζεσαι...
Δεν είναι κάτι που συναντάμε συχνά πλέον στις μέρες μας...

Τον τελευταίο καιρό αντιμετωπίζω κι εγώ προβλήματα προσωπικής φύσεως κι αυτό με κάνει να μη μπορώ να εκφραστώ μέσα από τα γραπτά μου με αποτέλεσμα να έχω "χαθεί" από το ιστολόγιό μου...

Ευτυχώς δεν είμαι η μόνη που γράφω οπότε αντικαθίσταμαι επάξια από τους συνεργάτες μου κατά την απουσία μου αυτή...

Εύχομαι όλα να πάνε καλά και να ξεπεράσετε τα όποια προβλήματά σας το συντομότερο δυνατό...

Να είσαι καλά,
καλό απόγευμα...

  © Blogger template 'Perfection' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP