Θεάματα και θάματα!! 2

 

«ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ»  ( ENTRE LES MURS )

 

Το "Ανάμεσα στους τοίχους" του σκηνοθέτη Laurent Cantet είναι μια ταινία, η οποία διαπραγματεύεται σε βάθος τις σχέσεις μαθητών - καθηγητών σ’ ένα υποβαθμισμένο γαλλικό γυμνάσιο. Ένας νεαρός καθηγητής, ο Φρανσουά, προσπαθεί να σπάσει τους «τοίχους» των ατίθασων  μαθητών του, στο 20ο γεωγραφικό διαμέρισμα του Παρισιού, όπου θέματα όπως ο ρατσισμός, η μετανάστευση, η ανεργία αποτελούν την καθημερινότητα. Ανοιχτός και καλοπροαίρετος, με ειλικρινές και έμπρακτο ενδιαφέρον, προσπαθεί να προσεγγίσει τους μαθητές του δημιουργώντας ένα κλίμα αλληλοσεβασμού και της επικοινωνίας, ώστε να ανυψώσει το χαμηλό μαθησιακό τους επίπεδο, χωρίς να μένει απόλυτα  προσκολλημένος στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Το γεγονός  ότι η τάξη αποτελείται από μαθητές διαφορετικής καταγωγής και κουλτούρας συνεπάγεται εμπόδια στην επαφή καθώς οι κοινωνικές, φυλετικές και θρησκευτικές ανισότητες είναι δεδομένες. Έτσι, η τάξη συχνά αντικατοπτρίζει τη σύγχρονη κοινωνία. Ο Φρανσουά χρησιμοποιεί  φιλελεύθερες εκπαιδευτικές μεθόδους, ενώ αντίθετα οι υπόλοιποι καθηγητές του σχολείου απλά προσπαθούν να βρουν κλασικές τακτικές επιβολής και ανάκτησης του ενδιαφέροντος των μαθητών. Τα παιδιά δείχνουν  ν’αναγνωρίζουν τη διαφορετική προσέγγιση του συγκεκριμένου καθηγητή. Ωστόσο, οι αρχές του, όπως και τα όριά του θα δοκιμαστούν, όταν ένας μαθητής αμφισβητεί τις μεθόδους του αντιδρώντας με ακραίες συμπεριφορές.

 

Αν και η ασυνεννοησία και τα προβλήματα προκύπτουν καθημερινά, η ισορροπία ανάμεσα στις δύο πλευρές είναι πραγματικά αξιοσημείωτη. Όλα τα θέματα εξετάζονται αντικειμενικά, από τη σκοπιά τόσο των διδασκόντων, όσο και των διδασκομένων. Κουλτούρες και συμπεριφορές έρχονται σε σύγκρουση μέσα στη τάξη, που αντιπροσωπεύει τη σημερινή πολυπολιτισμική γαλλική κοινωνία. Οι μαθητές, αν και συμπεριφέρονται με τρόπο, που κάποιες φορές χαρακτηρίζεται ίσως και εύθυμος, εμμένουν σε μια εξαιρετικά άκαμπτη και αυθάδη για πολλούς στάση. Ωστόσο, ο Φρανσουά επιμένει να διατηρεί στην τάξη μια ατμόσφαιρα σεβασμού και αξιοπρέπειας, ερχόμενος σε αντίθεση με τη σκληρή και μονόχνωτη συμπεριφορά των συναδέλφων του.

Φέτος, ο χρυσός φοίνικας του Φεστιβάλ Καννών δόθηκε σε μια ταινία πλούσια σε κοινωνικές καταγραφές και προβληματισμούς, η οποία διαπραγματεύεται το θέμα της πολυπολιτισμικής εκπαίδευσης και της σχέσης μαθητών-καθηγητών με ρεαλισμό και ευαισθησία, χωρίς ακρότητες, ηρωισμούς και «happy end». Η ταινία είναι διαμετρικά αντίθετη με βαρύγδουπες χολιγουντιανές παραγωγές.  Μην περιμένετε να δείτε εξιδανικευμένες μορφές καθηγητών ή άγριους και επαναστατημένους μαθητές, όπως το «Dead poets’ society» ή το «Gangsters’ paradise». Το «Ανάμεσα στους τοίχους» αγγίζει σχεδόν τα όρια του ντοκιμαντέρ, αφού απουσιάζει η μυθοπλασία και γίνεται μια άκρως ρεαλιστική καταγραφή των καταστάσεων και των προβλημάτων, που προκύπτουν από την καθημερινή επαφή μαθητών-καθηγητών.  Αν σας αρέσει αυτό το είδος σινεμά θα πρέπει οπωσδήποτε να δείτε την ταινία. Τα μεστά πολλαπλά μηνύματα και η φυσικότητα των ερμηνειών θα σας ενθουσιάσουν!  Μια μόνο προσωπική ένσταση είναι η διάρκεια της ταινίας, της οποίας η διάρκεια των 128 λεπτών ίσως αποβαίνει κάπως κουραστική. Για το κοινό που αποζητά  έντονη πλοκή ή και  ανατροπές η ταινία είναι εντελώς ακατάλληλη!! Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για φιλμ, που βάζει το δικό του στίγμα και αποτελεί εφαλτήριο προβληματισμών μέσα από την ιδιαίτερα ρεαλιστική αποτύπωση μιας πραγματικότητας, απέναντι στην οποία συχνά στεκόμαστε κάνοντας απλά «τα στραβά μάτια»…