ΣΚΕΨΕΙΣ 5

ΟΙ ΑΛΛΟΙ: Ο ΕΥΚΟΛΟΣ ΣΤΟΧΟΣ!!

Είναι πλέον σαφές, ότι η ίδια η καθημερινότητα δίνει ισχυρά εναύσματα για προβληματισμό και μελέτη του σύνθετου οικοδομήματος, που ονομάζεται προσωπικές σχέσεις. Έτσι, μέσα στο στριμωξίδι και την αισθητή ζέστη του αστικού λεωφορείου, η ταλαιπωρία μου μπήκε αυτόματα σε δεύτερη μοίρα, όταν άκουσα πεντακάθαρα την επίπληξη μιας κοπέλας 25 περίπου ετών προς το φίλο της, προφανώς. Με έντονο ύφος και ένταση φωνής ικανή να καλύψει τη βοή των επιβατών, αλλά και του δρόμου του είπε: "τελικά σου πέφτω πολλή! Μάλλον έχασα τα χρόνια μου μαζί σου"!! Σκληρές κουβέντες από τα χείλη μιας πραγματικά γλυκιάς φυσιογνωμίας!! Φυσικά, θα μπορούσα να παραμείνω στο χιουμοριστικό κομμάτι της φράσης (η κοπέλα μιλούσε σα να έφτασε στο τέρμα της ζωής της έχοντας χάσει τοοοόσα χρόνια)!! Ωστόσο, προβληματίστηκα βαθύτερα. Είναι γεγονός, ότι ο χρόνος δε γυρίζει πίσω και επομένως ό,τι θεωρείται χαμένο υπό αυτή την έννοια δεν μπορεί να ανακτηθεί. Το ζητούμενο, όμως, βρίσκεται στην επικοινωνία των ανθρώπων και του ζευγαριού στην προκειμένη περίπτωση. Όταν φτάσουμε στο σημείο να έχουμε μόνο απαιτήσεις βάζοντας σε δεύτερη μοίρα τον άνθρωπό μας και περιορίζοντας στο ελάχιστο τη συζήτηση ως μοναδική διέξοδο στα προβλήματα που εμφανίζονται περιστασιακά, τότε η ισορροπία της σχέσης μας έχει ήδη διαταραχθεί!! Η οπτική των πραγμάτων δεν είναι πια αντικειμενική, αφού βάζουμε παρωπίδες και στηριζόμαστε αποκλειστικά στα "θέλω": θέλουμε από τους άλλους να μας αγαπούν με όλο τους το "είναι", να μας ακούν πάντα προσεκτικά, να μας έχουν τυφλή εμπιστοσύνη και γενικά να μας υπηρετούν, ώστε να μας οδηγήσουν στην ιδανικότητα που κάποτε ονειρευτήκαμε!! Παράλληλα, σταματούμε κάθε μηχανισμό αυτογνωσίας και αυτοκριτικής θεωρώντας δεδομένο το δικό μας αλάθητο και άμεμπτο!! Το επόμενο λογικό βήμα είναι η ανεύρεση αιτιών και αφορμών, ώστε να κατηγορήσουμε ελαφρά τη καρδία το συνάνθρωπό μας. Καθότι κανένας δεν είναι τέλειος, το μόνο εύκολο είναι να επισημάνουμε μια σειρά ελαττωμάτων. Αυτό ήταν!! Καταφέραμε να κρυφτούμε άνετα πίσω από το δάκτυλό μας και να τορπιλίσουμε κάθε ευκαιρία εκτόνωσης της κρίσης στη σχέση μας!! Συγχαρητήρια!! Με λίγη ακόμη προσπάθεια και ανάλογα με τα αποθέματα υπομονής του ατόμου στο οποίο επιτιθέμαστε, θα έχουμε πετύχει την οριστική ρήξη!! Ο δύσκολος δρόμος είναι ο διαμετρικά αντίθετος, δηλαδή να αναδείξουμε τα καλά στοιχεία του συντρόφου μας και να τον προτρέψουμε με ήρεμο και σωστό τρόπο να εξαλείψει εκείνα τα αρνητικά στοιχεία, που ενδεχομένως μας ενοχλούν ή μας στεναχωρούν. Αλήθεια, αναρωτηθήκαμε ποτέ τι είναι αυτό που αγαπήσαμε στο άνθρωπο αυτό; Τι είναι αυτό το ιδιαίτερο, που τον κατέστησε ξεχωριστό στα μάτια μας; Ποια είναι η πραγματική διάσταση του προβλήματος και πώς φτάσαμε σ'αυτό; Ποια ήταν η δική μας συμπεριφορά και πώς επηρέασε την όλη κατάσταση; Η απόρριψη της πικρής αλήθειας είναι εύκολη και ανώδυνη για μας, αλλά κακός σύμβουλος για τη σχέση μας, αφού δημιουργεί μια ψευδαίσθηση, στη οποία επαναπαυόμαστε και χάνουμε κάθε επαφή με την πραγματικότητα. Όταν και αν συνειδητοποιήσουμε την τελευταία, πιθανόν να είναι αργά!! Η υπερεκτίμηση του εαυτού μας σε συνδυασμό με την υποτίμηση του συντρόφου μας και την έλλειψη επικοινωνίας είναι το εκρηκτικό κοκτέιλ της σίγουρης αποτυχίας!! Μπορεί στην περίπτωση του περιστατικού που προανέφερα να πει κανείς, ότι η κοπέλα έχει το ελαφρυντικό του νεαρού της ηλικίας. Λάθος!! Έχει πλήρη δυνατότητα σωστής κρίσης και καλώς ή κακώς ζει σε μια κοινωνία αρκετά "πονηρή", ώστε να ωριμάσει η ίδια γρηγορότερα!! Σε κάθε περίπτωση δεν έχει το δικαίωμα να ξεφτιλίζει το άτομο, που κάποτε αγάπησε με το χειρότερο τρόπο μπροστά στο μεγάλο και απρόσωπο κοινό του αστικού λεωφορείου!! Τέτοια θέματα είναι καθαρά προσωπικά, δε θίγονται σε κοινόχρηστούς χώρους και σίγουρα όχι τοιουτοτρόπως!! Προσωπικά, οι παραπάνω σκέψεις μου "στοίχησαν" δύο στάσεις (κατέβηκα πολύ πιο μακριά από εκεί που ήθελα)!! Ωστόσο, άξιζε τον κόπο να τις μοιραστώ μαζί σας και ελπίζω να ευαισθητοποιήσουν αρκετούς από εμάς, ώστε να ζούμε αρμονικότερα!! Υπάρχουν πάντα τα αντικειμενικά προβλήματα στη ζωή μας!! Δεν είναι ανάγκη να επιφορτιζόμαστε και με νέα, που θα μπορούσαμε κάλλιστα να αποφύγουμε, ώστε να μην πληγωθεί κανείς!!