ΣΧΟΛΙΑΖΩ, ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΩ! 6

11ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (11-22 Μαρτίου 2009)

Έπειτα από απουσία ενός μήνα περίπου επιστρέφουμε όσο πιο δυναμικά μπορούμε δεδομένων των συνθηκών, οι οποίες δε διαφοροποιήθηκαν στον αναμενόμενο βαθμό, ωστόσο πολύ απλά θα υιοθετήσουμε το σύνθημα ότι "η ζωή συνεχίζεται"!!

Είχα την τύχη να παρακολουθήσω για πρώτη φορά το 11ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, το οποίο είναι κατά μία έννοια το "μικρό αδερφάκι" του αντίστοιχου Φεστιβάλ Κινηματογράφου, που διοργανώθηκε τον περασμένο Νοέμβριο και που σχολίασα σε προηγούμενες αναρτήσεις. Παρακάτω θα σας εκθέσω συνοπτικά τις εντυπώσεις μου από το θεσμό αυτό.

Αναφορικά με το περιεχόμενο, μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα! Η θεματολογία των ντοκιμαντέρ είχε πολύ μεγάλο εύρος: από οξύτατα κοινωνικά προβλήματα της εποχής μας, όπως τα ναρκωτικά, η πορνεία, η ανεργία, η μετανάστευση, η φτώχεια στις χώρες του τρίτου κόσμου κλπ. μέχρι τη γλαφυρή σκιαγράφηση διαφόρων προσωπικοτήτων (π.χ. τραγουδιστών) ή ακόμη και διοργανώσεων. Ο βασικός σκοπός του Φεστιβάλ, που δεν είναι άλλος από την ευαισθητοποίηση και τον προβληματισμό μας πάνω σε όλα αυτά τα θέματα, επιτυγχάνεται με το παραπάνω κι έτσι αναλογιζόμαστε έστω και προσωρινά το μερίδιο ευθύνης που μας αναλογεί, ώστε να κάνουμε αυτόν τον κόσμο καλύτερο!

Στην περίπτωση αυτής της διοργάνωσης η τιμή του εισιτηρίου ήταν λογική, 4 Ευρώ, ενώ η είσοδος ήταν δωρεάν για τους ευτυχείς κατόχους της ετήσιας Σινεκάρτας, όπως εγώ!! Το πρόβλημα εντοπίστηκε στο πρακτικό σκέλος της έκδοσής τους. Τα Ντοκιμαντέρ προβάλλονταν στο Ολύμπιον, στο λιμάνι (2 αίθουσες), στο ΙΕΚ ΑΚΜΗ και στο Γερμανικό Ινστιτούτο (Γκαίτε). Αν πιστέψατε, ότι από τα ταμεία του πρώτου μπορούσατε να βγάλετε εισιτήρια και για τις υπόλοιπες αίθουσες, όπως συμβαίνει με το Φεστιβάλ Κινηματογράφου, ατυχήσατε!! Αυτά εκδίδονταν μόνο στο χώρο προβολής της ταινίας!! Τα ωραία δεν τελειώνουν εδώ!! Μπορούσατε να αγοράσετε το εισιτήριό σας μόνο 30 λεπτά πριν την έναρξη του Ντοκιμαντέρ και μετά και όχι νωρίτερα (πχ, 1-2 ώρες πριν)!! Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να πηγαινοέρχεται κανείς στις αίθουσες που τον ενδιέφεραν με "την ψυχή στο στόμα", καθώς μερικές προβολές ήταν δημοφιλείς και υπήρχε κίνδυνος να μην μπορέσουν να τις παρακολουθήσουν τελικά!! Αν μάλιστα ήταν χρονικά συνεχόμενες και σε διαφορετικούς χώρους, θα ήταν σωτήρια μόνο η λύση του...διακτινισμού (θυμάστε το "Σταρ Τρεκ";) !! Όπως καταλαβαίνετε, ούτε λόγος για σύστημα τηλεφωνικών κρατήσεων, αφού τα ταμεία των χώρων δεν συνδέονταν online!!

Στα χρονοδιαγράμματα προβολής των Ντοκιμαντέρ υπήρχε κατά κανόνα συνέπεια, ενώ οι ελάχιστες εξαιρέσεις αφορούσαν καθυστερήσεις ως άμεση συνέπεια των αιώνιων τεχνικών προβλημάτων!! Ναι, ούτε αυτή η διοργάνωση γλύτωσε από αυτά!! Έτσι, οι "ζόρικες θείτσες" στο Ολύμπιον, μάλλον παίδεψαν τους τεχνικούς των υποτίτλων!! Το Ντοκιμαντέρ έπαιζε σε άψογη αφρικανική διάλεκτο επί 7 λεπτά, χωρίς κανένας αρμόδιος να αντιληφθεί το παραμικρό!! Τελικά με παρέμβαση του κοινού ειδοποιήθηκαν για το πρόβλημα, η ταινία διακόπηκε για 10 λεπτά και έπειτα προβλήθηκε από τη αρχή κανονικά!! Το ίδιο συνέβη και με ένα ντοκιμαντέρ για πλημμύρες στην Ταϋλάνδη, ευτυχώς για μας στα αγγλικά!! Αυτό παίχτηκε εξολοκλήρου χωρίς υπότιτλους (διάρκεια 15 λεπτά) και για εξιλέωση επαναπροβλήθηκε μετά το πέρας και του δεύτερου κανονικά (με αποτέλεσμα να καθυστερήσει βέβαια η επόμενη προβολή για αντίστοιχο χρονικό διάστημα)!! Παρόμοιες καθυστερήσεις υπήρξαν και λόγω "παγώματος" των ταινιών, ενώ οι υποτιτλισμοί δούλευαν ομαλά, ενώ η αποκατάσταση αυτόν των δυσλειτουργιών ήταν πάλι από 10 ως 15 λεπτά!!

Η έλλειψη καλής οργάνωσης έκανε αισθητή την παρουσία της για όσους άτυχους επέλεξαν να δουν το ντοκιμαντέρ για τη λογοκρισία στη Βιρμανία και τις υπεράνθρωπες προσπάθειες ενημέρωσης της παγκόσμιας κοινότητας από κάποια αξιέπαινα άτομα, τα οποία διακινδυνεύουν τη ζωή τους!! Ορθά το Ντοκιμαντέρ αυτό βραβεύθηκε και προβλήθηκε το Σάββατο 21 Μαρτίου 2009 στις 20:30. Εμείς, που σκοπεύαμε να το δούμε στην προγραμματισμένη προβολή του αμέσως μετά, μείναμε με την όρεξη. Προφανώς, οι αρμόδιοι θεώρησαν σκόπιμο να μην επαναπροβληθεί αμέσως μετά , όπως οριζόταν στο πρόγραμμα, στις 00:30. Συγνώμη, που δεν είχαμε διασυνδέσεις να γνωρίζουμε εκ των προτέρων ποιο Ντοκιμαντέρ θα βραβευθεί!! Μάλιστα, η ματαίωση έγινε χωρίς καμιά ανακοίνωση και όλοι μας περιμέναμε μέχρι την τελευταία στιγμή να μάθουμε τα καθέκαστα από έναν νεαρό, που διασκέδαζε χρησιμοποιώντας τον υπολογιστή του Φεστιβάλ για σερφάρισμα στο Youtube (!) με τη συντροφιά μιας μεσόκοπης κυρίας, που...κάπνιζε!! Το ποτήρι ξεχείλισε, όταν μας ειρωνεύτηκε για την αναμονή μας αντιπροτείνοντας να πάμε σε ένα πάρτι - παράλληλη εκδήλωση του Φεστιβάλ ως ... αποζημίωση!! Περιττό να σας αναφέρω, ότι η επαναληπτική προβολή της εν λόγω ταινίας στο λιμάνι είχε τόσο κόσμο, ώστε υπήρχαν όρθιοι, ενώ πολύς κόσμος απλά έμεινε απέξω!!

Και ολοκληρώνω με το εξίσου σημαντικό θέμα της ανύπαρκτης καθαριότητας των χώρων!! Οι αίθουσες δεν καθαρίζονταν μετά από κάθε προβολή, με αποτέλεσμα να περιβάλλεται κανείς από εισιτήρια, χαρτάκια, έντυπα ψηφοφορίας, κουτάκια μέχρι και ποπ-κορν!! Την...τιμητική τους είχαν και οι τουαλέτες, που ήταν επιεικώς απαράδεκτες!! Για να καταλάβετε το μέγεθος της εγκατάλειψής τους, στις αντρικές του "Ολύμπιον" η λάμπα σε μία παρέμεινε καμένη από τη δεύτερη μέρα μέχρι το τέλος του Φεστιβάλ (δηλ. για οκτώ μέρες), ενώ για το ίδιο διάστημα κανείς δεν τις εφοδίασε με χαρτί υγείας!! Έπρεπε, λοιπόν, να προβλέψετε...εφοδιασμό από το σπίτι ή από κάποιο κυλικείο, διαφορετικά θα θυμόσασταν την τεχνική του...τινάγματος (για τη μία ανάγκη, για την άλλη δεν υπήρχε εναλλακτική λύση)!! Αίσχος!!

Συμπερασματικά, το 11ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, μου άφησε θετικές εντυπώσεις και μπορώ ανεπιφύλακτα να σας προτείνω να παρακολουθήσετε την επόμενη διοργάνωση, ώστε να αξιοποιήσετε δημιουργικά τον ελεύθερο χρόνο σας. Ας ελπίσουμε, ότι την αξία του θεσμού θα αντιληφθούν και οι αρμόδιοι, περιορίζοντας στο ελάχιστο τα προαναφερθέντα προβλήματα και αναδεικνύοντας τη διοργάνωση στο βαθμό που πραγματικά της αξίζει!! Είναι κρίμα, αλλά και αναπόφευκτο να παραμένει στη σκιά, αν εξακολουθήσουν να συμβαίνουν παρόμοια περιστατικά!! Είδομεν!! Θα αναμένουμε με ενδιαφέρον την αντιπαραβολή των σχολίων του 12ου με το 11ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και έπειτα..."η νεκροψία θα δείξει"!!